Когда-то давно старик открыл своему внуку одну жизненную истину:
— В каждом человеке идёт борьба, очень похожая на борьбу двух волков. Один волк представляет зло: зависть, ревность, сожаление, эгоизм, амбиции, ложь. Другой волк представляет добро: мир, любовь, надежду, истину, доброту и верность.
Внук, тронутый до глубины души словами деда, задумался, а потом спросил:
— А какой волк в конце побеждает?
Старик улыбнулся и ответил:
— Всегда побеждает тот волк, которого ты кормишь.
Հնում մի ծերունի իր թոռնիկի համար բացեց կյանքի ճշմարտություններից մեկը:
-Ամեն մարդու մեջ կռիվ է գնում, որը շատ նման է երկու գայլերի կռվին: Մի գայլը իրենից ներկայացնում է չարությունը՝նախանձը, խանդը, մեղավորության զգացողությունը, էգոիզմը, սնափառությունը, խաբեբայությունը: Իսկ մյուս գայլը ներկայացնում է բարությունը՝ խաղաղությունը, սերը, հույսը, ճշմարտությունը, բարությունը և հավատարմությունը:
Թոռնիկը, մինչև հոգու խորքը զգացվելով պապիկի խոսքերից, մտածեց և հետո հարցրեց.
-Իսկ ո՞ր գայլն է վերջում հաղթում:
Պապիկը ծիծաղեց և ասաց.
-Միշտ հաղթում է այն գայլը՝ որին դու կերակրում ես